Monthly Archives: April 2022

Birkaç gün nefes almak için eve döndüm. Kedilerim onları uzun süre yalnız bıraktığım için bana küsmemişler. Aramız iyi. Belki de benim dışımda gerçekleşen bir durum olduğunu seziyorlar. Onlarla ilgili en çok mutlu olduğum 5 şeyi paylaşıyorum.

1. Kedinin doya doya su içmesi.

Bir tek ben mi kedinin su içmesinden mutlu oluyorum bilmiyorum. Onlar su içtikçe ben rahatlıyorum, mutlu oluyorum. Saatlerce su içseler, oturur izlerim.

2. Tartuffe’un kucağımda oturması

Tartuffe, huysuz kedinin nadir olarak kucağıma gelmesi. Burnunu burnuma sürtüp, hırıldaması. Boynuma yatması, onu sevmeme izin vermesi.

3. Tartuffe ve Lokum’un yanımda uyuması. Biri ayağımın dibinde, diğeri başucumda. Bazı insanlar hayvanların gece onları uyandırdığını, rahat uyuyamadıklarını söyler. Benim için geçerli değil, ben onlarla çok huzurlu uyuyorum.

4. Temiz çarşaf serdiğimde üzerinde yuvarlanmaları. Karnı açık şekilde bir o yana bir bu yana devrilip bana bakmaları. İşte tam bu anda kuzucukların karınlarını sevebiliyorum.

5. Tartuffe ve Lokum’un birbirini yalaması. Bu sırada Lokum’un hırıldaması. Yakın, yan yana uslu uslu oturmaları. İlk karşılaşmalarının, günlerinin aksine aralarının iyi olduğunu gösteren bu davranışlar içime su serpiyor. Ben yokken birbirlerine destek oluyorlar.🙏

Evde aylardır kimse olmadığı için sabah marketten eve alışveriş yaptım. Alışveriş poşetlerine ücret alıyorlar ama her alışverişte en az bir, bazen iki fiş veriyorlar. Milyonlarca işlemde bir sürü kağıt zararı. Kredi kartıyla alışveriş yapıyorsan kağıt iki çıktıya çıkabiliyor. Aynı dükkanda hediye paketi istediğinde hediye paketine, bantına, süsüne ücret istemiyorlar. Plastik poşet isteyince torbaya ücret talep ediyorlar🙃. Fişleri birçok insan kullanmıyor. Tüm fişler elektronik olabilir mesela. İnsanların e-mailine yollanabilir. Ya da kasada müşteriye isteyip istemediği sorulmalı. Müşteri istemiyorsa basılmamalı. Kasalarda kalan, atılan bir sürü fiş görüyorum. Acayip bir kağıt israfı…